Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο, I-VII
Marcel Proust
Τα πιο σημαντικό θέμα που θίγει είναι η μνήμη. Το πεζογράφημα εισάγει τον όρο “ακούσια μνήμη” στην επιστήμη της ψυχολογίας. Η ακούσια μνήμη είναι μια ανάμνηση, η οποία εμφανίζεται ξαφνικά στο μυαλό ενός ανθρώπου μετά μια πράξη. Στο μυθιστόρημα εμφανίζεται σε διάφορα σημεία, όμως το πιο γνωστό παράδειγμα είναι η στιγμή που ο αφηγητής δαγκώνει το γλύκισμα. Μαζί με την μνήμη άλλα θέματα που θίγει είναι η τέχνη, στην οποία ο Προυστ βρίσκει την πραγματική ευχαρίστηση, η νοσταλγία, η οποία τον οδηγεί να γράψει το “Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο”, η αριστοκρατία και τα ελαττώματά της αλλά και η ομοφυλοφιλία, το θέμα με την μεγαλύτερη έκταση αλλά και περισσότερη αντιπαράθεση.
AdvertisementΑπό την πρώτη στιγμή που εκδόθηκε το 1913 κέρδισε το ενδιαφέρον των αναγνωστών και των κριτικών και ο δεύτερος τόμος κέρδισε το Prix Goncourt, το πιο σημαντικό γαλλικό λογοτεχνικό βραβείο, το 1919. Πολλοί κριτικοί έχουν επιδοκιμάσει το “Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο” όχι μόνο για τον τρόπο γραφής του, την ξεχωριστή πλοκή και τους περίπλοκους χαρακτήρες, αλλά και για την προσφορά του στην ψυχολογία και την φιλοσοφία . Θεωρείται το πιο σημαντικό έργο του Μοντερνισμού λόγω του ξεχωριστού στυλ και έχει επηρεάσει πολλούς καλλιτέχνες και επιστήμονες στο δικό τους έργο. Γι’ αυτό έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα πιο καλύτερα μυθιστορήματα της γαλλικής και παγκόσμιας λογοτεχνίας.
…